مردم کشورهای همپیمان آمریکا با ماموریت افغانستان مخالفت خواهند کرد
خبرگزاری فارس: مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل آمریکا در گزارشی درباره اوضاع امنیتی پاکستان و افغانستان نوشت که مردم برخی از همپیمانان آمریکا در افغانستان با ماموریت کشورشان در این کشور همچنان مخالفت خواهند کرد.
به گزارش فارس، در حالی که اوضاع امنیتی در افغانستان و پاکستان این روزها با افزایش درگیریها و ناامنیها ابعاد تازهای به خود گرفته است “مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل ” (CSIS) آمریکا اخیرا در گزارشی به بررسی اوضاع در افغانستان و پاکستان پرداخته است.
در بخشهایی از این گزارش چالشهای سیاسی آمریکا، فرضیات و پیشنهادات و گزینههای سیاسی به چشم میخورد.
نظر به اهمیت این گزارش، خبرگزاری فارس جهت اطلاع مخاطبان خود اقدام به ترجمه این گزارش کرده است.
در بخش خلاصه گزارش این مرکز به وخیمتر شدن اوضاع امنیتی در افغانستان و پاکستان اشاره شده و آمده است: به منظور موفقیت در افغانستان و پاکستان لازم است تغییرات اساسی صورت گیرد. مردم این نواحی تقریبا همه روزه شاهد وخیمتر شدن اوضاع امنیتی و نیز بدتر شدن شرایط اقتصادی هستند.
در ادامه این مطلب آمده است: افغانستان و پاکستان هر دو به طور همزمان تصمیمات سیاسی جدی را در ماههای آتی اتخاذ خواهند کرد و آمریکا و همپیمانان اصلی آن در حال بازاندیشی سیاستهای خود هستند. انتصاب “ریچارد هالبروک ” به عنوان سفیر باید این فرصت را فراهم آورد که راهکار موجود به راهکاری با اهداف روشن و بیانی قانع کننده تبدیل شود.
گزارش فوق افزود: گزارش “افغانستان و پاکستان در لبه پرتگاه ” حاصل یک کنفرانس ۲۰۰ نفری است که در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۸ در مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل برگزار شد و به کمک “موسسه مطالعات راهبرد ملی ” (INSS) در دانشگاه دفاع ملی سازماندهی شد. در این رویداد از تمامی بخشهای دولتی آمریکا شرکتکنندگانی حضور داشتند.
گزارش مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل شامل سه بخش است: ۱٫ چالشهای سیاسی ۲٫ فرضیات ۳٫ پیشنهادات و گزینههای سیاسی.
گزارش فوق با اشاره به چالشهای سیاسی در افغانستان و پاکستان نوشت: افغانستان و پاکستان برخی از پیچیدهترین چالشهای قابل تصور را شکل میدهند. تا به حال تمامی احزاب درباره موارد زیر نزاع داشتهاند:
۱٫ ایجاد و اجرای یک راهبرد واحد در سطح نهادهای دولتی آمریکا و در میان شرکای بینالمللی و محلی
۲٫ درک واقعی اوضاع در حال تغییر هر دو کشور، به ویژه در مناطق به لحاظ مرزی مبهم (یا “فضاهای فاقد نظارت دولتی “)
۳٫ مدیریت برنامههای توسعه اقتصادی و سیاسی غیرنظامی در محیطهای خطرناک درگیری.
این گزارش ۱۸ سوال اصلی را به طور خلاصه مطرح میکند، از جمله اینکه به منظور دستیابی به اهداف مشخصشده چه میزان از نیروهای آمریکایی و بینالمللی لازم است؟ آیا این نیروی مورد نظر، در دسترس است؟
در میان سئوالات مورد بررسی قرار گرفته میتوان به سئوال “آیا آموزشها و تجهیزات بیشتر، جوابگوی عدم توانایی پاکستان در اقدامات ضد شورشی و ضد تروریستی خواهد بود؟ ” و چه نوع گفتگوهایی باید با طالبان صورت گیرد؟ ” اشاره کرد.
گزارش مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل همچنین ۱۸ فرضیه واقعبینانه که باید در سیاستها مد نظر قرار گیرد تاکید کرده است. از میان آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: افغانستان دیگر برای شبکه القاعده پناهگاه یا پایگاه امنی به حساب نمیآید (گرچه آنها همچنان به حضور خود در آنجا ادامه میدهند) و بسیار بعید است که در آینده نزدیک حمله جدی از سوی آن کشور نسبت به آمریکا صورت گیرد.
در این گزارش آمده است: تمامی نیروهای ناتو اولویتهای مشترکی با آمریکا ندارند، بنابراین مردم برخی از مهمترین همپیمانان به مخالفت خود با ماموریت در افغانستان ادامه خواهند داد. بنابراین احتمال افزایش قابل توجه در میزان نیروهای مستقر یا قواعد عملیاتی منعطفتر بسیار کم است.
مرکز مطالعات راهبردی و بینالملل آمریکا در گزارش خود افزود: پاکستان مامنهای طالبان یا القاعده را از بین نخواهد برد یا برای مشکلات موجود در خصوص حکمرانی در مناطق قبیلهای راه حل سریع سیاسی نخواهد داشت. این احتمال بسیار کم است که دولت پاکستان دست به طراحی یک دکترین یا راهبرد نظامی_سیاسی قابل اجرا بزند و به منظور مقابله با اقدامات ضد شورشی در آینده نزدیک حمایت مردمی لازم را ایجاد کند.
بر اساس این گزارش، افراطگرایی به خوبی در دیگر بخشهای پاکستان پخش خواهد شد چرا که به مسایل محلی رسیدگی نمیشود و فشارهای اقتصادی در حال افزایش است. تلاشهای نظامی بیشتر از سوی آمریکا و ناتو در جنوب افغانستان میتواند به مناطق مجاور آن واقع در پاکستان سرایت کند. ایجاد پیشرفتهای تدریجی کافی نخواهد بود. افزایشهای کم نیروها، بهبود دیپلماسی،کاهش فساد و افزایش کمکهای اقتصادی کافی نخواهد بود. بیشتر از دو سال است که اعتماد مردم افغانستان و پاکستان در حال سلب شدن است و به منظور ایجاد مشارکت کاملشان در چالشها و به دست گرفتن آنها، لازم است تغییرات عمدهتری صورت گیرد.