هجدهمین سالگرد شاعر شهید افغانستان برگزار میشود
خانه ادبیات افغانستان با همکاری مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری در امتداد برنامههای ادبی خود، هجدهمین سالگرد شاعر شهید افغانستان «عبدالقهار عاصی» را با عنوان «سوگنامهای برای گل سوری» برگزار میکند.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس، در مراسم «سوگنامهای برای گل سوری» علاوه بر سخنرانیهای مصطفی محدثی خراسانی، علیمحمد مؤدب، سید محمد ضیاء قاسمی و محمدصادق دهقان، شاعران افغانستانی و ایرانی شعرخوانی خواهند کرد.
بر اساس این گزارش، عاصی در سال ۱۳۳۵ خورشیدی در روستای ملیمه ولایت پنجشیر دیده به جهان گشود. دوران مقدماتی مدرسه را در زادگاهش خواند و متوسطه را در کابل فرا گرفت و سپس لیسانس خود را از دانشگاه کابل در رشته زراعت دریافت کرد.
شهید عبدالقهار عاصی در خاطراتش مینویسد: «سالهایی ۱۳۶۳ و ۱۳۶۴ را هرگز فراموش نخواهم کرد. سالهای ترانه سرایی من سالهای شور و سالهای یافت. در این سالها بود که دست به یک نوع تخیل شیرین پیدا کردم و در همین سالها بود که شعر برایم جلوههای تازه گرفت و آشنا شدم با شعر احمد شاملو و آشنا شدم با واصف باختری و آشنا شدم با خودم …».
عاصی شاعر توانمند و پرکاری بود. انگار میدانست که رفتنی است و باید کارهای شاعریاش را به پایان برساند. وی در سالهای محدود زندگی خود، با جدیت به شعر پرداخت و تقریبا هر سال یک مجموعه شعر را به جامعه ادبی افغانستان تقدیم کرد. عاصی به دلیل نوآوریها و عاطفی بودن شعرهایش در بین شاعران فارسیزبان به عنوان شاعر دردهای مردم شناخته میشود. عاصی شاعری بود نوگرا که حتی در قالبهای کهن نیز حرف و حدیث تازهای داشت. وی شاعری بود دردمند و با صراحت بیان خاص خودش. در سالهای شور و شر جنگهای کابل، مثل هزاران هموطن خود دل به مهاجرت سپرد و در بهار ۱۳۷۳ خورشیدی با خانوادهاش به ایران آمد. شاید او میخواست بعد از دوری هموطنان در کنار همزبانان خود به آرامش برسد.
عاصی شاعر شعرهای عاشقانه و حماسه در مدت کوتاه حضورش در مشهد، بنا بر پیشنهاد دوست شاعرش محمدحسین جعفریان، به نوشتن خاطرات خود از جنگهای کابل دست زد خاطراتی که در همان سال با عنوان «آغاز یک پایان» و به صورت کتابی درحوزه هنری چاپ و منتشر شد. اما از سر نامهربانی روزگار آن شاعر حماسه غزل، نومیدانه به شهر خود بازگشت تا شهریار خود باشد. از بازگشتش به کابل دیری نگذشته بود که بر اثر انفجار خمپارههای کور و بیهدف در منطقه کارته پروان کابل، جاودانه شد.
از عاصی شش مجموعه شعر «مقامه گل سوری»، «لالایی برای ملیمه»، «دیوان عاشقانه باغ»، «غزل من و غم من»، «تنها ولی همیشه»، «از جزیره خون» و «از آتش از بریشم» به یادگار مانده است.
مراسم بزرگداشت این شاعر روز پنجشنبه ۲۰ مهر ماه از ساعت ۱۴ در تالار مهر حوزه هنری برگزار میشود.