رمضان ؛ ماه درک خود واحساس دیگران

انسان فطرت خداجودارد وبراین اساس می بایست ازهرفرصتی استفاده بجوید تابه این مهم دست یابد وخداوندمتعال هم برای آدمیان فرصت های بی شماری قرارداده است تادرراستای این فطرت حرکت نمایند ومطابق آیات وروایات زیادی ، بخش بزرگی ازاین فرصت ها درماه مبارک رمضان قرارداده شده است ، که اگر انسان به واقع علاقه به رشد وتعالی داشته باشد بااستفاده ازآن فرصت ها می تواند به این رشد وتعالی دست یابد .

اماانسان زمانی می تواند به اوج کمال برسد که بتواند دراین ماه ازدوفرصت استفاده اعظمی نماید.
۱ – فرصت به خودرسیدن : ماه رمضان فرصت به خودرسیدن را کاملا مهیانموده است وطبعا انسان دراین ماه ازدوجهت می تواند به خودرسیدگی نماید
الف- رسیدگی به روح وروان ودست یابی به اوج معنویت: این یک امر مسلم است که رمضان یک ماه بسیارپرفضیلت بوده وایام ولیالی آن سراسر فیض عظما است وبه خصوص شب ها وروزهای مبارکی به نام قدر درپیش رودارند که مسلمانان اگر اندکی عزم نمایند خواهندتوانست بابهره برداری ازلحظات سرشار ازمعنویت این ماه واین شب ها وروز ها که هرکدام شان بیشترازهزارماه ارزش واهمیت معنوی دارند روح خودراپالایش داده وازهرنوع کجی وناراستی خودرابرهانند وتنها به سوی معبود توجه نموده وخودراوصل به فیض عظما نمایند .
 
رمضان ماه رهایی است . رمضان ماه بریدن ازهمه پستی ها وپلشتی هاست.رمضان فرصت بسیارعالی رسیدن به اوج کمال روحی ومعنوی است . ودرنهایت رمضان فرصت وصل است به خدای لایزال وبدابه حال انسانهایی که نتوانند دراین ماه سود ببرند وخودرا به اوج کمال برسانند .

ب – رسیدگی به جسم ظاهری: ازمهمترین فرصت هایی که ماه مبارک رمضان مهیاکرده است این که انسان بتواند دراین ماه ازهرگونه دردومرض رهایی یابد. چه اینکه اساس اکثرامراض پرخوری است وچه بسا راه علاج دسته زیادی از بیماری ها امساک می باشد .

بنابراین روزه این فرصت را به بندگان خوب خداخواهدداد تابتوانند با کم کردن خوردن وآشامیدن زمینه تداوم امراضی راکه دارند ازمیان بردارند وشرایط بهبودی رافراهم آورند ویاجلوگیری از ابتلای به امراض گوناگون رانمایند.

۲ – فرصت به دیگران رسیدن: ماه مبارک رمضان احساس های مثبت بسیارزیادی رابرای روزه داران واقعی ایجاد می نماید وبه خصوص دواحساس ازهمه مهتر دروجود روزه داران جلوه گرخواهدشد:
الف – احساس درد گرسنگی وتشنگی: فراموشکاری وبریدن ازدیگران ازامراض وبلیه هایی هستند که همواره به سراغ آدمی آمده واین شرایط راایجادمی نماید تا انسان ها گاهی بنی نوع خودرافراموش نموده همواره به فکر خودباشند.
 
اما همانطوری که پیشتر گفته آمدیم رمضان این فرصت راایجاد می نماید تا روزه داران واقعی عمق درد گرسنگی وتشنگی رااحساس نموده این درک برای شان پیداشود که پس اگر گرسنگی وتشنگی یک ماه آن هم درطول روز مشکل آفرین است ، فقرا ومستمندان چگونه این گرسنگی وفقررا درطول ماه ها وسال ها تحمل می نمایند.
 
لذاست که رمضان انسان های روزه دار را به دگراندیشی وامی دارد تا بادقت زیاد این موضوع رااول خوب درک نموده وسپس براساس وظایف انسانی واسلامی به دنبال راه حل آن حرکت نمایند و باروی دست گرفتن برنامه های مختلف درراستای فقرزدایی تلاش کنند.

اینجاست که اگر انسان ها به راستی متدین به دین اسلام باشند وهرکدام براساس وظایفی که اسلام برای شان محول ساخته است حرکت نمایند هیچ فقیری درجامعه اسلامی باقی نخواهدماند.

ب – احساس دربند بودن انسانها وجستجوی کمک به رهایی آنها: انسان روزه داردرماه رمضان چون خود برای خدارسیدن عملا رویاروی شیاطین انسی وجنی ایستاده ودقیقا دیدش بازگریده ومی داند دامهای شیاطین انسی کدامند وزنجیر های دربندکننده شیاطین جنی درکجا قراردارند، درد دیگر انسان ها راخوب درک نموده وباآشنایی کامل ازدام ها وتوطیه ها می تواند به مبارزه برخیزد.
 
انسان روزه دار مجاهددرراه خدا می شود وبرای رهایی خودودیگران به مبارزه برمی خیزد .
 
انسان روزه دار همانگونه که خودنیاز به کمک دارد توجه به دیگران ورهایی دیگر مسلمانان را ازاهم اهداف وبرنامه های خودقرارمی دهد. روزه داران واقعی دقیقا می دانند امروزه مردم افغانستان درچه رنج ومصیبتی به سر می برند وراه رهایی آن کدام ها هستند .

او می داند که برادران وخواهران شان دردیگر سرزمین های اسلامی درچه مصیبتهایی گرفتارند .

رمضانیان به حقیقت مشکل مسلمانان درعراق واقف می گردند ودرست پی به عوامل معضلات ومشکلات اساسی هم نوعان خود درلبنان می برند ومی دانند که چرافلسطینیان این همه زجر وزجه را متحمل می گردند.

پیروان رمضان به درستی درک می نمایند که درواقع اگر برای رهایی دیگر هم کیشان خوددردیگر سرزمین ها نشتابند وبااحساس درقیدوبندبودن آنها ودرد وابستگی ودرغول وزنجیر بودن آنها ، تلاشی برای نجات شان نکنند وهمدردی نشان ندهند پیام رمضان رابه درستی درک ننموده اند وچیزی ازمسیر علو وکمال رانپیموده اند .
 
این است که رمضانیان حداقل کاری که انجام خواهندداد گرامی داشت روز قدس است . آن هم همزمان بادیگر برادران وخواهران خود دردیگر سرزمین های اسلامی ودراین روز می نمایانند که دررمضان چقدرتوانسته اند راه خدارابرگزینند وتاچه حد پیام رمضان رادرک نموده اند.

آری روز قدس روز برایت از قدرت مندانی است که بی توجه حتی به قوانین انسانی ، حقوق مشتی ازمسلمانان رانادیده انگاشته سال ها است که باظلم وجورواستبداد ، مشت آهنین خویش رابرفرق مستمندان فلسطینی فرود آورده درراستای نابودی کتله ای از پیکره امت اسلامی لختی فروگذارنمی باشند .

پس مسلمانان هم هیچگاه این مسولیت رافراموش ننموده اگر نمی توانند ازنظر مالی به دادملت فلسطین برسند وازنگاه حضور درمیادین مبارزه درآن سرزمین ها این مجال رانمی یابند اما این توان راخواهندداشت که درسرزمین وکشورخودشان باصفوف فشرده ، بامشت های گره کرده وفریادهای متراکم فریادآزادی فلسطین راسردهند وبه پیروی از دستورامام ورهبر مستضعفین جهان حضرت امام خمینی (ره) باملت فلسطین ابراز همبستگی نمایند وازتمام قدرتمندان ظالم اعلام برایت وتنفرنمایند.
 
پس خلاصه کلام اینکه رمضان فرصت خوداندیشی ودیگراندیشی است واین مهم ترین فرصتی است که خداوندمهربان وبزرگ دراین ماه مبارک دراختیار مسلمانان قرارداده خوشابه حال انسان هایی که ازاین فرصت ها سود بجویند وخودرابه علوکمال برسانند وبدابه حال آدم هایی که قبل وبعدازرمضان دریک حال قرارداشته وچه بسا بعدازرمضان شان بدترازقبل آن بوده نه تنها هیچ فیض وموهبتی راازرمضان درک ننموده اند که راه ضلالت وگمراهی راپی گرفته به سوی جهنم سوزان این دنیا وآن عقبا درحرکت اند.

خدایاماراازرمضانیانت قرارده واین توان راعطا بفرما که ازفرصتهای باقی مانده این ماهت خوب استفاده نموده هم به خودبیاندیشیم وهم به دیگران فکر اساسی نماییم..والسلام.

۲۸
شهریور ۱۳۸۷
نویسنده
دیدگاه‌ها بدون دیدگاه
برچسب‌ها

Leave a Reply