انجمن دوستی ایران و افغانستان – اخبار رسانه ها

پایگاه اطلاع رسانی ‘اوراسیا ریویو’، امروز (شنبه) نوشت: تاریخ نشان داده رها کردن افغانستان به منزله تهدید امنیت منطقه و آمریکاست، به همین دلیل این کشور باید با توسعه جاده جدید ابریشم از انزوای اقتصادی خارج شود.

طرح آمریکا در مورد جاده جدید ابریشم و توسعه اقتصادی افغانستان
به گزارش ایرنا، این پایگاه اطلاع رسانی افزود: توسعه روابط آسیای مرکزی و جنوبی به ویژه افغانستان و پاکستان در زمانی که برنامه انتقال نیروها در افغانستان شروع شده است، اهمیت بیشتری می یابد.
این پایگاه اطلاع رسانی افزود: در واقع فرآیند انتقال نیروها در نشست نوامبر گذشته (آبان/ آذر) سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به ناتو در لیسبون اعلام شد. مسئولیت هفت ولایت افغانستان تاکنون به دست نیروهای امنیتی افغان سپرده شده است. امروز حدود ۲۵ درصد از مردم افغان در این مناطق زندگی می کنند.
تنها به این دلیل که آمریکا نیروهای نظامی خود را از این کشور خارج می کند، نباید افغانستان را به طور کلی در منطقه رها کرد. زیرا آمریکا قصد دارد همکاری مستمری با مردم افغان پدید آورد.
دوران گذار باید با ثبات انجام شود و تلاش های سیاسی و امنیتی با پیشرفت به سوی فرصت های اقتصادی بیشتر برای افغانستان و کل منطقه همراه باشد. به همین دلیل ‘هیلاری کلینتون’، وزیر امور خارجه آمریکا، تلاش های دیپلماتیک برای پایان داده به بن بست سیاسی یک دهه ای را در این کشور را با ورود افغانستان به اقتصاد منطقه آغاز کرده است.
مبنای جاده جدید ابریشم این است که اگر افغانستان کاملا وارد چرخه حیات اقتصادی منطقه شود، بهتر می تواند سرمایه گذاری های جدید را جذب کرده و از پتانسیل های معدنی خود بهره بگیرد. همچنین می تواند فرصت های اقتصادی بیشتر و بهتری را برای مردم خود پدید آورد.
علاوه بر اینها، جاده جدید ابریشم اهمیت ویژه ای برای پاکستان دارد و می تواند راه جدیدی برای توسعه بیشتر اقتصادی این کشور باشد که فرصت های شغلی گسترده ای در اختیار مردم می گذارد.
در واقع طرح جاده جدید ابریشم توسعه اقتصادی بیشتری برای همه همسایگان افغانستان به دست می دهد.
به همین دلیل در نشستی که در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک در روز ۲۰ سپتامبر (۲۹ شهریور) برگزار شد، ۲۵ کشور از ایران، چین، عربستان سعودی گرفته تا آمریکا برای بحث و تبادل نظر در مورد ارتقای روابط کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی با یکدیگر دیدار و گفت و گو کردند.
هدف از این نشست گردهم آیی و حمایت بین المللی از این ایده بود. طرح جاده جدید ابریشم برای منطقه در عمق تاریخ ریشه دارد. شبکه تجاری پیچیده ای که طی چندین هزاره، آسیا را به شرق و غرب، شمال و جنوب متصل کرده است. این شبکه روی زمین و دریا قابل توجه است.
کالا و حتی تفکرات مردم منطقه به این وسیله منتقل می شده است. ابریشم، چای، سفال از شرق و عاج، پارچه و اجناس دیگر از جنوب، فلزات گرانبها، و فرش از غرب می آمده است. مذاهب بسیار از جمله اسلامی و بودیسم از راه همین بازرگانی ها منتشر شده اند. بازارهای پر رونق هرات و مزار شریف به عنوان مبادی شبکه تجاری قاره ای رشد کردند.
مسیرهای تجاری که روزگاری پررونق بود، بعد از سال ها و با روی کار آمدن راه های دریایی سریع تر راکد شدند و پراکندگی های منطقه ای و رقابتی بسیاری از راه های زمینی را نا مطمئن ساخت. در نتیجه افغانستان و بیشتر آسیای مرکزی به شدت از بقیه دنیا جدا شد.با وجود این که این کشور دقیقا در مرکز قاره ای در حال رشد واقع شده است و از بسیاری جهات به بن بستی از هر سو تبدیل شده است.
انزوای افغانستان به دلیل اقتصاد جنگ زده بعد از تهاجم اتحاد جماهیر شوروی سابق تعمیق شد. این انزوا یکی از عوامل کلیدی ظهور گروه طالبان بود. مردم افغان بدون شغل یا هر گزینه دیگری در اختیار تندروها قرار گرفتند.
امروزه افغانستان روند جدایی از انزوای اقتصادی خود را آغاز کرده است و با آنکه فاصله زیر ساختی همچنان وجود دارد، تنها راه حل مد نظر نباید ساخت جاده و راه های ریلی جدید باشد.
منطقه به طور کلی باید بر ایجاد زمینه های لازم به منظور رشد مستمر تلاش کند؛ زیرا همه آنها علاوه بر انگیزه های امنیتی انگیزه های اقتصادی نیز دارند. جامعه بین المللی باید راه هایی برای حمایت و تشویق این رشد بیابد. راه ابریشم جدید به معنای ارتقای تاسیسات بیشتر در مرزها مانند وضعیت مرز ‘وگاه’ در مرز هند و پاکستان است.
به نوشته این پایگاه اطلاع رسانی، طرح های دیگر شامل رساندن انرژی به آسیای مرکزی هند و پاکستان به عنوان بازارهایی با بیشترین نیاز به برق است. پروژه خط لوله گذر از افغانستان موسوم به ‘تاپی’، گاز طبیعی را از ترکمنیستان به افغانستان، پاکستان و هند می رساند. اقدامات دیگر بر انتقال برق از آسیای مرکزی به افغانستان، پاکستان و هند است.
پروژه های جدید هزاران فرصت شغلی در سراسر منطقه ایجاد می کند و مشاغل خصوصی ضعیف به دلیل کمبود برق را تقویت می کند.