آمادگی آسیای مرکزی برای دوران پس از خروج نظامیان خارجی از افغانستان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، “سهراب شریفاف ” با بیان این مطلب در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی افزود: قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، با درک این وضعیت حساس، هماکنون در حال تبادل نظر در زمینه تهیه یک برنامه واحد، برای پاسخ به تبعات خروج نیروهای نظامی ائتلاف از افغانستان هستند.
وی تصریح کرد: وضعیت در این منطقه برای همگان روشن است، اما پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، این وضعیت کاملاً تغییر خواهد کرد، اما این تغییرات چه گونه خواهد بود، کسی بدرستی از آن مطلع نیست.
وی با اشاره به تصمیم آمریکا و پیمان ناتو در زمینه خارج کردن نیروهایشان از افغانستان، تا سال ۲۰۱۴ میلادی، تاکید کرد: معلوم نیست که پس از خروج نظامیان خارجی از افغانستان، که مسئولیت تامین امنیت به نهادهای دولتی این کشور واگذار میشود، چه وضعیتی در این کشور بوجود خواهد آمد و به این دلیل ما باید خود را برای هر نوع پیامد احتمالی آماده کنیم.
*برنامههای مقامات آسیای مرکزی، برای دوران پس از خروج نیروهای ائتلاف
این مقام مرکز تحقیقات استراتژیک تاجیکستان تصریح کرد: در پایان بهار گذشته، نخستین نشست کارشناسان مراکز مطالعاتی قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان با هدف تهیه چنین برنامه مشترکی در آلماتی برگزار شد.
وی گفت: نمایندگان ازبکستان و ترکمنستان ۲ کشور دیگر هممرز با افغانستان اگرچه در این نشست حضور نداشتند، اما در زمینه مشارکت در اتخاذ چنین سیاستی اعلام آمادگی کردند و به احتمال قوی در نشستهای بعدی که قرار است در دوشنبه و بیشکک برگزار شود، شرکت خواهند کرد.
شریفاف با مهم خواندن موضوع پیامدهای احتمالی خروج نیروهای نظامی آمریکا و ناتو از افغانستان برای کشورهای آسیای مرکزی، افزود: آمریکا، اتحادیه اروپا و روسیه که از دیگر طرفهای ذینفع در این موضوع هستند، باید به کشورهای آسیای مرکزی برای مقابله با پیامدهای احتمالی خروج این نیروها از افغانستان کمک کنند که این کمکها میتواند در قالب ارائه کمکهای فنی، کمک به تسریع در آموزش و تربیت نیرویهای نظامی، انتظامی و امنیتی این کشورها باشد.
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری تاجیکستان گفت: پذیرفتنی نیست که جامعه جهانی، مردم این منطقه را همان گونه که بعد از خروج ارتش اتحاد شوروی سابق از افغانستان به حال خود رها کردند، بعد از خروج نیروهای آمریکایی و ناتو نیز با آنان همین گونه رفتار کنند و کشورهای آسیای مرکزی نیز باید از مجامع جهانی بخواهند که آنان را در مقابل مشکلات امنیتی ناشی از خروج نیروهای ائتلاف از منطقه، تنها نگذارند.
وی افزود: یک روش معقول و منطقی این خواهد بود که استراتژی توسعه جدیدی در منطقه برای دوران بعد از خروج نیروهای نظامی غربی از افغانستان تهیه و تدوین شود.
این محقق ارشد مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری تاجیکستان اظافه کرد: در ابتدا هر یک از کشور آسیایمرکزی استراتژی جداگانهای را با توجه به منافع ملی خود، برای پاسخ به پیامدهای خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان تهیه میکند و پس از آن یک استراتژی واحد برای اقدام مشترک و هماهنگ در قبال پیامدهای احتمالی این رویداد تدوین خواهد شد.
*لزوم هوشیاری نخبگان آسیای مرکزی، نسبت به پیچیدگی اوضاع سیاسی امنیتی منطقه
وی تاکید کرد: در زمینه تهیه طرح استراتژیهای خاص هر کشور و تثبیت برنامه عملی مشترک، کشورهای آسیایمرکزی باید به صورت کاملاً هماهنگ عمل کنند، زیرا در غیر این صورت به ابزاری در دست قدرتهای جهانی تبدیل خواهیم شد.
شریفاف با اشاره به افزایش سفرهای مقامات رسمی روسیه و آمریکا به دوشنبه تاکید کرد: در تهیه و تدوین این استراتژی، باید تمام جنبههای آن، از جمله عواملی که قدرتهای منطقهای و جهانی میتوانند از آن به عنوان ابزار فشار بر ضد دوشنبه استفاده کنند، در نظر گرفته شود.
وی گفت: بازدیدهای مکرر هیئتهای سیاسی و نظامی روسیه و آمریکا در ماه ژوئن از تاجیکستان، نشانگر پیچیده بودن منافع این کشورها با موضعگیری دوشنبه در قبال تحولات منطقه است.
وی تاکید کرد: پس باید تا دیر نشده، با تخاذ سیاست و تصمیم مشترک برای هر نوع اقدامی عملی برای دوران پس از خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان، از تبدیل شدن خود به یک دولت و قدرت دست نشانده جلوگیری کنیم.
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری تاجیکستان در ادامه گفت: به عنوان مثال، تاجیکستان در این استراتژی باید مشخص کند که تا حد و سطحی میتواند به آمریکا نزدیک شده و با واشنگتن همکاری کند که به منافع ملی و منافع ژئوپولیتیک منطقه صدمهای وارد نشود.
شریفاف در این نشست همچنین اعلام کرد: دوشنبه با در نظر داشت ملاحظات “امامعلی رحمان ” رئیس جمهور تاجیکستان که در پیام وی به مجلس این کشور آمده، کار تدوین دکترین سیاست خارجی خود را اغاز کرده و در همین راستا با توجه به تغییرات و تحولات دهه گذشته در جهان، باید در برخی از جنبههای سیاست خارجی خود، از جمله سیاست درهای باز، بازنگری کند.
کارشناسان معتقدند: بدنبال قوت گرفتن خروج نظامیان آمریکایی و ناتو از افغانستان و بدلیل افزایش توان نظامی نیروهای افراط، بویژه طالبان در افغانستان در دوران حضور نیروهای ائتلاف در این کشور، دولتهای آسیایمرکزی به شدت نگران نفوذ این نیروها به قلمرو خود، بخصوص پس از خروج نیروهای غربی از افغانستان هستند.
به عقیده این کارشناسان: در حال حاضر توان نظامی نیروهای افراط فعال در افغانستان، به مراتب از سال ۲۰۰۱ یعنی پیش از حمله نظامی آمریکا به افغانستان، بیشتر و قوی شده و همین امر موجب نگرانی دولت مردان آسیای مرکزی را شده است، بویزه با سیاست جدید رهبران این گروهای افراط مبنی بر نفوذ به قلمرو کشورهای آسیایمرکزی، نگرانی دولتمردان این کشورها ۲ چندان شده است.