هشدار هفته نامه نخست افغانستان / گسترش الفبای انگلیسی در زبان فارسی

http://img.irna.ir/1389/13891016/30173564/T30173564-866082.jpg

به گزارش ایرنا،’مصدق پارسا’ نویسنده مقاله هفته نامه نخست افزود: ‘فینگلیش’ نامی ‌نه چندان آشنا برای بسیاری خوانندگان است، شاید هم باور نکردنی باشد، اما باید گفت پدیده‌یی است که مراحل رشد خود را آهسته‌ آهسته طی می کند و برای از بین بردن ماهیت زبان فارسی به صحنه‌ آمده است، این نام که سال‌ها در افغانستان به رسم شوخی به ‌کار بردهمی‌شد، حالا چشم طمع به حوزه‌های ادبی زبان فارسی‌ دارد.


این نشریه ادامه داد: فینگلیش نام رسمی نیست، ولی این نام در میان گروهی از جوانان کاربرد دارد و به گونه‌ ای نوشتاری اطلاق می شود که در آن واژه‌های فارسی با رسم ‌الخط انگلیسی نگاشته می شوند، این روش بیشتر در گفت ‌و ‌گو های اینترنتی (چت) به کار برده می شود.
پارسا، با بیان اینکه، زبان فارسی بویژه در افغانستان، به دلیل هجوم واژگان بیگانه، بحران شدیدی را تجربه می ‌کند، نوشت: در کنار کاربرد واژه‌های عربی و نیز با تغییر روند سیاسی و گسترش رابطه‌ افغانستان با جهان غرب، شمار زیادی از واژه‌های انگلیسی به زبان فارسی دری نفوذ کرده است.
وی می نویسد: گویی این کار برای زبان فارسی کافی نبوده و با روی کارآمدن شبکه‌ جهانی اطلاع رسانی و شبکه‌های تلفن ‌همراه، گونه‌ نوینی ‌از نگارش نیز به وجود آمده و بسیاری از جوانان برای راحتی کارهای خود و یا به دلیل وجود نداشتن زبان فارسی در رایانه‌ و یا گوشی‌ تلفن همراه؛ واژه‌های فارسی را با الفبای انگلیسی می‌نویسند.
به باور نویسنده مقاله ، یکی از پیامدهای ناخوشایند اینگونه نوشتاری، ضعیف شدن سواد کاربران فارسی بویژه نا آشنایی جوانان با الفبای درست زبان فارسی است.
نویسنده مطلب اضافه کرد: در کشوری که بسیاری از دانش‌آموزان آن پس از پایان دوره‌ ابتدایی نمی توانند واژه‌های فارسی را به درستی بنویسند، این گونه تهدید‌ها خیلی چالش زا خواهند بود و وضعیت سواد جامعه افغانستان را بحرانی تر از پیش خواهد ساخت.
نخست در ادامه افزود: با استفاده از این گونه‌ نگارش، جوانان کشور در‌ خواندن متن‌های فارسی مشکل خواهند داشت. امروز شاید کمتر جوانی بتواند در جامعه‌ افغانستان متن های شیرین فارسی را به درستی و با همان زیبایی‌ اش، به خواند.
این نشریه می افزاید: مهمترین چالشی که می ‌تواند در دراز مدت زبان فارسی را تهدیدکند،همانا مشکلی‌ است که فارسی‌ زبانان تاجیکستان با آن روبه رو شده اند، یعنی تغییر رسم‌ الخط.
به گفته پارسا، شاید شماری از کشورهای خارجی دوست دارند تا بتوانند با تغییر الفبای زبان فارسی، ضربه‌ ای محکم بر پیکره‌ فرهنگ این منطقه بزنند و با اندک سهل ‌انگاری پارسی زبانان؛ از فرصت ایجاد شده بهره‌ ای مناسب ببرند.
در بخشی از این مطلب آمده است: این مشکل فقط در محدوده‌ جغرافیای افغانستان خلاصه‌ نمی شود، در ایران به عنوان کشوری که روند رشد فارسی در آن خیلی خوب است نیز دیده می شود و دست ‌اندرکاران جامعه‌ ادبی را نگران کرده است.
به عقیده پارسا، گروه‌ها و افراد زیادی در حل این مشکل نقش دارند و او در این رابطه از دولت، رسانه ها و مردم یاد می کند که می توانند گره این کار را بگشایند.
وی ادامه داد: در طول تاریخ دولتمردان افغان همواره در برابر فرهنگ و زبان بی توجه بوده اند، اما در برابر زبان فارسی این قضیه فرق می‌کند، زیرا بیشتر دولتمردان افغانستان به فارسی نهایت ‌بی‌لطفی و حتی دشمنی شان را به نمایش گذاشته اند.
وی می افزاید: این روند در دوره‌ نوین سیاسی کشور یکبار دیگر به اوج رسید. تا جایی که حتی کاربرد جمعی از واژه‌های فارسی برای فارسی زبانان قدغن شد و افرادی در درون حکومت افغانستان مستقیم یا غیر مستقیم از این روند حمایت کردند.
هفته نامه نخست در ادامه می نویسد: با آنکه ‌جلوگیری دولت از واردات وسایل الکترونیک به ویژه گوشی تلفن های موبایل و رایانه بدون زبان پارسی می‌تواند راه را برای رشد فینگلیش ببندد، ولی با توجه به بی ‌مهری مسوولان دولت در برابر زبان و ادب پارسی، این اقدام بعید به نظر می رسد.
پارسال در پایان نوشت:از همه‌ جوانان این سرزمین، صادقانه می‌خواهم تا واژه‌های فارسی را با رسم‌الخط زیبای همین زبان بنویسند و بساط پدیده‌ای به نام ‘فینگلیش’ را برچینند.

۱۶
دی ۱۳۸۹
نویسنده
دیدگاه‌ها بدون دیدگاه
برچسب‌ها

دیدگاه‌ها بسته است.