انجمن دوستی ایران و افغانستان – اخبار رسانه ها

رقم کمک هاى وعده شده جامعۀ جهانى به افغانستان با وعده کمک یک ملیارد دالرى که در سال ٢٠٠٧ صورت گرفته به ٣٩،۴ میلیارد دالر مى رسد.
در حالى که حدود نصف از این کمک هاى وعده شده طى مدت شش سال گذشته در افغانستان به مصرف رسیده، شمارى ازمردم و کارشناسان درمورد موثریت پول مصرف شده، نظر مثبت ندارند.
داکترمصطفى مستور رئیس عمومى بودجه وزارت مالیه کشور به تاریخ ١٩ قوس به پژواک گفت که از مجموع کمک وعده شده سال جارى، ٣۶٠ میلیون در نشست ماه اسد سال جارى در روم ومتباقى در مواقع دیگر، ازجانب ایالات متحده امریکا و کانادا وعده شده است .
در نشست دو روزه روم که به میزبانی سازمان ملل متحد و دولت ایتالیا تدویر یافت، نمایندگان ۲۶ کشور و نهاد بین المللی، از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، ناتو، بانک جهانی و بانک توسعه آسیایی شرکت داشتند.
به گفته مستور، وعده متباقى کمک ها در مدت شش سال گذشته، از جانب کشورها و موسسات مختلف بین المللى که تعداد آنها به ۴۴ کشور و نهاد مى رسد، صورت گرفته است .
قرار ارقام ارائه شده آن وزارت ، ایالات متحده امریکا ، جرمنى، انگلستان، اتحادیه اروپا ، بانک جهانى و بانک انکشاف آسیایى، بزرگترین کمک کنندگان کمک هاى یادشده مى باشد.
مستور مى گوید که تاکنون ،ازجمع تمام کمک هاى یا د شده ، قرار داد رسمى ٢۵،۴ میلیارد دالر بین دولت افغانستان ومنابع تمویل کننده به امضاء رسیده که از آن جمله ١۵،٢ میلیارد در امور بازسازى افغانستان به مصرف رسیده است.
اما وى گفت که پول مصرف شده در سال روان، شامل ١۵،٢ میلیارد نمى باشد زیرا حسابات مالى سال روان تا کنون بسته نشده است.
قرار معلومات موصوف، از مجموع پول مصرف شده ، ٣،۶ میلیارد آن از طریق دولت و متباقى آن از طریق موسسات غیر دولتى و سازمان ملل متحد به مصرف رسیده است.
اما وى مى گوید که از جمع پول مذکور که ازجانب موسسات غیردولتى به مصرف رسیده است ، تنها اسناد مصرف ٨ ملیارد دالر امریکایى، نزد آن وزارت موجود مى باشد.
موصوف علاوه نمود که متباقى پول در سال هاى ١٣٨٢ و ١٣٨٣ در حالات اضطرارى از جانب موسسات خارجى در کشور به مصرف رسیده و آنها اسناد مصرف آنرا تاکنون به دولت افغانستان ارائه نکرده اند.
به گفته وى ، قرار است کمک هاى وعده شده اى که تا کنون به مصرف نرسیده، در مدت چند سال آینده در جهت تطبیق استراتیژى انکشاف ملى افغانستان و قسمت بودجه عادى دولت به مصرف برسد.
قرار معلومات مسؤولین ، استراتیژى ملى شامل بهبود در بخش هاى مختلف چون امنیت، حاکمیت قانون، انکشاف اقتصادى و اجتماعى افغانستان مى باشد که در نشست لندن، براى عملى شدن آن بیش از ١٠،۵ میلیارد دالروعده داده شده است.
به گفته مستور قرار است در سال آینده میلادى، یک نشست بزرگ دیگرى جهت بررسى وضعیت اقتصادى افغانستان و وعده هاى دیگر کمک به افغانستان، ازطرف جامعه جهانى، تدویر گردد.
به نظر شمارى از تحلیل گران امور اقتصادى ، پول مصرف شده توسط دولت و موسسات غیر دولتى از وجه کمک هاى جامعه جهانى ،موثریتى که باید مى داشت ، نداشته است.
رئیس بودجه وزارت مالیه در اشاره به کارهاى انجام شده در کشور گفت : ما حاضر هستیم که از هر دالر و افغانى که از طریق دولت درمدت شش سال گذشته به مصرف رسیده، براى مردم حساب بدهیم.
اما وى گفت که آن وزارت از متباقى پولى که از طریق تمویل کنندگان و موسسات غیر دولتى در پروژه هاى مختلف خارج از بودجه دولت مصرف شده است ،حساب داده نمى توانندزیرا مصرف کنندگان حاضر به حساب دهى به آن وزارت نمى باشد.
مستور گفت : پولى که از طریق موسسات به مصرف رسید، در اختیار دولت قرار داده میشد ، با آن پول کار هاى زیادى انجام مى شد.

نظرات کاربران:

>>>   تا کنون کمک‌های زیادی به انحاء مختلف به افغانستان شده است اما نمیدانم این مبالغ کجا و چگونه خرج می‌شود.
از سال ۸۰تا کنون از سوی کشورهای مختلف این کمک‌های زیادی به افغانستان سرازیر شده است ولی وضعیت زندگی مردم خوب که هیچ بد تر هم شده است.
هر روز فاصله طبقاتی فقیر و غنی بیشتر می‌شود و این مردم فقیر است و در زیر چرخ‌های اغنیاء له می‌گردند.
دولت کرزی که با شعار امنیت و آبادانی از طرف آمریکائیها بر سر کار آمد اکنون در خارج از کابل امنیت ندارد و هیچ آبادانی قابل ذکری هم انجام نشده نمیدانم این همه سرمایه که سرمایه ملت است چگونه و در جیب کدام آقا می‌ریزد. افغانستان به بزرگترین تولید کننده مواد مخدر تبدیل شده لااقل مقداری از پول صادرات مواد مخدر را صرف آسایش، امنیت و امکانات رفاهی برای مردم بدبخت بنمایند.
کشت تریاک در سر زمین قوم کرزی آزادانه ادامه دارد به نظر می‌رسد از آنها حمایت هم می‌شود و بعد به دست همین دولت مردان مزدور از فرودگاه کابل بارگیری می‌شود و هیچ کس هم جلودارش نیست.
احتمالاً امریکا و دیگر اقمارش هم به همین منظور به اینجا آ مده است چون تنها تغییری که تا کنون افغانستان ایجاد شده همین افزایش کشت تریاک و تأسیس کارخانجات استحصال هروئین و دیگر مواد مخدره از تریاک است ناگفته نماند که سود تریاک به جیب کشاورز افغان نمی رود بلکه به دست مافیای مواد مخدر که خود دولت است می‌رود که اینها آزادانه می‌توانند این مواد را صادر نمایند.
از اینها که بگذریم به حکومت پوشالی کرزی می‌رسیم که معلوم است برای چه سر کار آمده است. قبلاً امنیت در کابل بر قرار بود و در حال حاضر این امنیت در کابل هم وجود ندارد. شما اگر یک سفری از کابل تا قندهار و از آنجا تا هرات به صورت زمینی داشته باشی متوجه می‌شوی که دولت کرزی چقدر پوشالی است. در هر چند کیلومتر ی از راه طالب جلوی ماشین را می‌گیرد و نیروهای دولتی را به اسارت می‌برد و مال منال مسافران را به یغما دیگر این دولت با چه رویی دم از حکومت می‌زند من که شرم دارم از یادآوری این همه فجایع.
نمیدانم چرا با طالب برخورد نمی‌شود دولت امکانات نظامی خوبی دارد نیروهای ناتو که در اختیارش هست تنها مشکلی که می‌ماند طالب از قوم کرزی است و باید یاغی گری کند و کسی هم جلودارش نیست چون دستور تیر اندازی از نیروهای نظامی کرزی به سوی طالب گرفته شد‌ه است.
چه بگویم هر چه بگویم درد است.
خوش بودیم این دولت کاری برای مردم بکند و گرهی از مشکلات مردم بگشاید که اینها بدتر از دولت‌های دیگر روز را برای مردم سیاه تر کردند.
این دولت به جای سرمایه گذاری روی منابع زیرزمینی کشور فقط دیپلماسی تریاک را پیش گرفته و به جای حمایت از صنایع و احیای آنها و ایجاد کار فقط به فکر چپاول دلارهای گدایی شده از کشور‌های دیگر است.
اگر غارت نیست نشان دهند طی این ۵-۶ سال چه کاری برای مردم بیچاره و فقیر انجام داده‌اند.
این دولت فرصت بسیار خوبی برای آبادانی کشور داشت اما انجام نداد و فقط دیکته ارباب را در قلمرو حکومت قرار داد.
ما این همه منابع داریم آب سرشار که می‌تواند افغانستان را به گل و گلزار تبدیل کند، راه‌ارتباطی شمال جنوب، احداث خطوط لوله‌گاز و نفت، استخراج و فروش نفت و گاز، معادن آهن مس زغالسنگ و….. و طبیعت بکر و دست نخورده و از همه مهمتر مردم بی غل غش و سختکوش و بی ادعا ما همه این منابع خدادی را رها کرده‌ایم و چسبیده ایم به دو جو کمک خارجی که آن هم صرف حیف و میل کلانها می‌شود.
آیا وقت آن نرسیده است که از خود بگذریم و به همان دلارهایی که نوکری کرده‌ایم بسنده کرده و کمی هم زخمهای سر باز کرده ملت را مرهم نمائیم. به خدا دیگر بس است.
تا کی در بدری تا کی آواره ممالک دیگر تا کی خجالت زده از این همه جرم و جنایت و فقر بدبختی و عقب ماندگی.
فکر کنم دولتمردان وقتی برکرسی ریاست تکیه می‌کنند دیگر حس انسانیت در درون آنها از بین می‌رود. اگر آنها صداقت داشته باشند و کار را برای خدا انجام دهند خدا با آنهاست و مردم نیز تا نهایت توان با آنها همکاری خواهند کرد.
طور عمل کنیم که هنگام ممات مباهات کنیم نه اینکه پاسخگویی این همه جنایت خود باشیم.