تاکید دیپلمات بریتانیایی بر نقش ایران در برقراری صلح در افغانستان
تهران- لرد پدی اشداون نماینده سابق بریتانیا در بوسنی و هرزگوین،گفت:
برای حصول یک صلح پیروزمندانه در افغانستان باید همسایگان این کشور از جمله ایران را دخالت داد.
به گزارش گروه اخبار صوتی و تصویری ایرنا، لردی اشداون از سیاستمداران برجسته و با تجربه بریتانیا که در اواسط دهه ۹۰نماینده ارشد جامعه بین المللی در بوسنی بود، در مطلبی در روزنامه تایمز لندن دیدگاههای خود درخصوص آینده افغانستان را مطرح کرده و مینویسد که برای حصول یک صلح پیروزمندانه در آن کشور، باید همسایگان افغانستان و از جمله ایران را دخالت داد در غیر این صورت بعد از خروج نیروهای ناتو این کشور دوباره درگیر یک جنگ داخلی گسترده خواهد شد.
به نوشته تارنمای رادیو فردا،اشداون با اشاره به برگزاری اجلاس اخیر سران ناتو مینویسد: امید رهبران ناتو این است که با تعیین زمان خروج نیروها تمرکز لازم بر کارهایی که قبل از آن باید انجام شود، افزایش یابد اما درهمین حال این زمان بندی توجه همه را به حوادث احتمالی که پس از خروج ناتو ممکن است اتفاق بیافتد جلب خواهد کرد.
اشداون مینویسد: اکنون همه میدانند که جامعه جهانی زمان خروج را تعیین کرده است. برخی از کشورها مثل کانادا در آینده نزدیک نیروهای خود را خارج خواهند کرد و برخی دیگر مثل بریتانیا تا سال ۲۰۱۵در افغانستان خواهند ماند. در هر صورت، اعلام زمان خروج نیروهای خارجی بار دیگر جزییات و روند جنگ در افغانستان را برجسته کرده است جنگی که متاسفانه غرب و جامعه بین المللی در آن برتری ندارد.
به باور اشداون ، دلیل اصلی اعلام زمان خروج نیروهای بینالمللی از افغانستان، به خاطر ضرورتهای سیاست داخلی و افکار عمومی در خود کشورهای غربی است. به نظر میرسد در حال حاضر بین ۶۰تا ۷۰درصد از افکار عمومی در این کشورها موافق خروج هر چه سریع تر نیروهای نظامی از افغانستان هستند. به این ترتیب یک بار دیگر ضرورتهای سیاست داخلی به دشمن استراتژی و سیاست خارجی بدل شده است.
نماینده سابق بریتانیا در بوسنی و هرزگوین در ادامه مطلب خود میآورد: در حال حاضر به نظر میرسد، دامنه نفوذ و قدرت طالبان و نه دولت حامد کرزی در حال گسترش است. در مناطق اصلی و مهم جنوب افغانستان این طالبان است که در موضع پیروزی قرار دارد و نه دولت مرکزی و حامیان بینالمللی آن.
اشداون در ادامه تحلیل خود در روزنامه تایمز میافزاید: کرزی تاکنون یک متحد وفادار به جامعه بینالمللی بوده است اما در دوره اخیر شاهد اختلاف نظرهایی بین وی و حامیان بینالمللی دولت افغانستان بودهایم و به نظر می رسد که شکاف و انتقادهای دو طرف از یکدیگر شدیدتر شده است.
این دیپلمات با سابقه در ادامه مینویسد،وقتی که کرزی از وجود آلترناتیو (جایگزین) دیگری به جای حضور ناتو صحبت میکند شاید حق با اوست. ممکن است ما این نکته را نپذیریم ولی حقیقت دارد که وارد کردن همسایگان افغانستان مثل ایران، پاکستان و هند و حتی بازیگران مهم منطقهای مثل روسیه ، چین و عربستان سعودی به روند بازسازی سیاسی آن کشور ممکن است صلحی را که ناتو نتوانسته است، برای افغانستان به ارمغان بیاورد.
به اعتقاد اشداون، تمام این کشورها از جمله ایران در پیشگیری از وقوع جنگ داخلی در افغانستان منافع مشخصی دارند. جلب توافق و همکاری آنها در یک معاهده بینالمللی برای به رسمیت شناختن تمامیت ارضی و حق حاکمیت مستقل افغانستان میتواند یک تضمین مهم برای پیشگیری از وقوع یک آینده فاجعه بار برای افغانستان باشد.
اصل مطلب در این است که طبق جدول زمانی تعیین شده، دستیابی به یک صلح پیروزمندانه برای ناتو در افغانستان غیرممکن است. ما باید با سرعت به دنبال یک راه حل سیاسی باشیم که عناصر اصلی آن عبارتند از: ایجاد نوعی آشتی و مشارکت دادن طالبان، یک نظام سیاسی و قانون اساسی غیر متمرکز که با طبیعت و بافت قبیلهای جامعه افغانستان انطباق داشته باشد و یک راه حل منطقهای که همسایگان و کشورهای مهم منطقه را در این مسیر مشارکت دهد.
البته حضور و کارزار نظامی ناتو باید ادامه یابد چون همانطور که یکی از سلاطین اروپایی گفته است: دیپلماسی بدون قدرت نظامی، مثل موسیقی بدون ساز است.
اشداون در پایان تحلیل خود در روزنامه تایمز یادآوری میکند: در شرایط کنونی، تمرکز اصلی باید روی راه حلهای سیاسی باشد. دولت بریتانیا این نکته را به خوبی میداند ولی دولت آمریکا هنوز نمیخواهد این حقیقت را بپذیرد. آمریکا باید این نکته را هر چه سریع تر قبول کند چون تاخیر در این مسیر باعث خواهد شد که موضع غرب در افغانستان هر چه بیشتر ضعیف شود.
ممکن است با گذشت زمان دیگر فرصتی برای راه حلهای سیاسی باقی نماند و آنچه که روی خواهد داد بدترین حالت ممکن خواهد بود.