انجمن دوستی ایران و افغانستان – اخبار رسانه ها

یک شرکت چینی که در افغانستان کار استخراج مس از معدن را انجام می‌دهد، در حفاریهای خود یک صومعه بودایی ۲ هزار و ۶۰۰ ساله را کشف کرده که قرار است تا پیش از آغاز معدن کاری سه سال به بازیابی صومعه و اشیاء داخل آن اختصاص یابد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع  اینترنتی، باستان‌شناسان برای نجات این صومعه تلاشهایی را آغاز کرده و تلاش می‌کنند که این ساختمان دینی قرن هفتم پیش از میلاد مسیح را که در امتداد جاده ابریشمی آسیا و خاورمیانه را مرتبط می‌کرده از انهدام و خرابی نجات دهند.
در این صومعه تاکنون ۱۵۰ مجسمه کشف شده‌اند اما هنوز مجسمه‌های بسیاری در جای خود باقی مانده‌اند و برخی از مجسمه‌ها به قدری سنگین هستند که هنوز آنها را حرکت نداده‌اند؛ چرا که این گروه ابزار لازم را برای حفظ مجسمه‌های کوچک از متلاشی شدن هنگام حفاری در اختیار ندارند.
این ویرانه‌ها دربرگیرنده صومعه و ساختمان گنبدداری است که زمانی که کار معدن کاری آغاز شود به احتمال بسیار زیاد تخریب خواهند شد.

در ابتدا قرار بود که این کمپانی چینی ساخت معدن را تا پایان سال ۲۰۱۱ آغاز کند اما براساس یک توافق غیر رسمی با دولت کابل قرار شد که باستان‌شناسان سه سال برای نجات این صومعه زمان داشته باشند.
باستان‌شناسان از ماه می تاکنون روی این صومعه کار کرده و اظهار می‌دارند که این زمان برای حفظ کامل این صومعه کافی نیست.
این صومعه که به صورت مجتمعی از معابد کشف شده دارای راهرو واتاقهایی است که با نقاشی‌های دیواری تزئین شده بودند و در داخل آن مجسمه‌های سنگی و گلی از بوداهای نشسته و خوابیده قرار داشتند که بلندی برخی از آنها به سه متر می‌رسیدند. محوطه‌ای که زمانی حیاط این صومعه بوده با گنبدهای یک تا یک و نیم متری پوشانده شده است.
لورا تدسکو باستان‌شناسی که در این منطقه کار می‌کند گفت: نجات این منطقه دست کم به یک دوره ۱۰ ساله نیاز دارد. سه سال تنها زمان مستند کردن این منطقه است.
فیلیپ مارکوس از باستان‌شناسان فرانسوی که به عنوان مشاور باستان‌شناسان افغان در این پروژه همکاری می‌کند گفت: عملیات نجات این صومعه به طور تدریجی انجام می شود و کمبود بودجه و نیروی انسانی کار را کند تر پیش می برد.
این گروه ابراز امیدوار کرده است که برخی از مجسمه های کوچک را پیش از آغاز زمستان از این منطقه دور کنند اما هنوز هم از جرثقیل و سایر تجهیزات برخوردار نشده اند.
در این محوطه دو کیلومتر مربعی ۱۵ باستان‌شناس افغان، سه مشاور فرانسوی و چند کارگر کار می‌کنند درحالی که به طور عادی کار روی چنین مساحتی نیازمند ۲۴ باستان‌شناس و ۱۰۰ کارگر است