نبرد با زمان در افغانستان
– تمامی شواهد در افغانستان حاکی از آن است که ضربالاجل زمانی باراک اوباما به حقیقت نخواهد پیوست
هفته گذشته بود که دریادار مایک مولن فرمانده نیروهای امریکایی در منطقه، در کوچه و پسکوچههای روستای پاکتیکا با مقامهای افغان قدم میزد . در همین مکان بود که معاون استاندار خطاب به مولن گفت: امیدواریم که همیشه اینجا بمانید .
مولن در پاسخ گفت: متاسفم. این امیدواری به نتیجه نخواهد رسید . ایالات متحده نیروهای بسیاری را برای بالابردن ضریب امنیتی در مناطقی مانند این روستای دورافتاده به افغانستان فرستاده است اما این نیروها هم ظرف هجده ماه عقبنشینی را آغاز خواهند کرد . مدتی پس از این گفتگو بود که مولن در پاسخ به سوالی در این خصوص که آیا نگران استراتژی جدید در افغانستان هست یا خیر گفت: این زمان است که مهم است. آیا میتوانیم با همان سرعتی که میخواهیم حرکت کنیم؟
تیک تاک زمان در جریان یک هفته دیدار مولن از مناطق مختلف افغانستان و بازنگری در استراتژی اعزام نیرو به این کشور،همراهی وفادار برای او بود . مولن از بیش از دوازده ایستگاه نظامی در حاشیه شهرها دیدار کرده و در تمامی این مناطق همان سخنان یکسان را تکرار کرد: استراتژی جدید ما موثر واقع خواهد شد . البته چالش ما در افغانستان بسیار جدی است و زمان اندک.
من در مدت زمان همراهی با مولن در این سفر ،فرصت بالا و پایین کردن شانس پیروزی اوباما را داشتم. بهترین برداشت من این بود که برنامه باراک اوباما برای واگذاری مسئولیتهای امنیتی به افغانها در جولای ۲۰۱۱ بسیار خوشبینانه است . اگر همه پیشبینیها بینقص عملی شود ، نیروهای افغان در آن زمان از قدرت کافی برخوردار خواهند بود ، اما باز هم به کمک امریکاییها نیاز خواهند داشت .
بهتر است ماجرا را از برنامه اوباما برای اعزام سی هزار نیروی جدید به افغانستان تا تابستان آتی میلادی آغاز کنیم. به نظر نمیرسد که این اتفاق رخ دهد . دیوید رودریگز که معاونت فرماندهی ارتش را بر عهده دارد نسبت به رسیدن این تعداد نیرو به افغانستان تا ماه نوامبر چندان امیدوار نیست .
مولن اما در این میانه معتقد است که تا ماه جولای حداقل ۱۶۰۰۰ سرباز به افغانستان خواهند رسید . البته مولن امیدوار است که فرماندهانش برنامه دومی هم در چنته داشته باشند چرا که به باور او زندگی همیشه روی خوبش را نشان نمیدهد .
بازسازی لژستیک شاید مهمترین بخش از این عملیات باشد . ارتش باید همه وسائل مورد نیاز ارتش را منتقل کند . سی هزار نیرو تازهنفس به افغانستان میروند و سه هواپیما باید برای پذیرایی از آنها تجهیز شوند .
مولن در باب فراهم کردن فضا برای حضور نیروهای بیشتر در این خصوص میگوید: ما قرار نیست تا ابد در اینجا بمانیم. بنابراین نیاز به ساخت و سازهای جدی برای اقامتی سیساله هم نداریم.
پس از آن نوبت به افزایش ضریب امنیتی نیروهای افغان میرسد . اما پافشاری بر قطع کامل امید افغانها از امریکاییها اشتباهی بزرگ است . مولن در دیدار با سربازان امریکایی در قندهار نیز به این موضع اشاره کرد و گفت: افغانها باید در حوزههایی که توانایی آن را دارند، برقراری امنیت را بر عهده بگیرند . رسیدن به همین نقطه هم بسیار وقتگیر خواهد بود .
مساله دیگری که باید مورد بازنگری قرار گیرد، مبارزه با فساد از سوی دولت است . مولن در دیدار با مقامهای شورای محلی در قندهار به این نتیجه رسید که اصلیترین مشکل افغانستان امروز همین فساد دولتی است . یکی از چهره های محلی در این خصوص گفت: فساد در جامعه افغانستان به سرطان میماند . این بیماری تمام بدنه افغانستان را درگیر کرده است . ما باید همه را به پای میز محاکمه بکشیم.
مولن نیز وعده مبارزه با این امر را داد . اما خبر بود این بود که اصلیترین فاسد دولتی در قندهار برادر حامد کرزای است!
مولن در این دیدار خطاب به رهبران قبایل محلی گفت: ما برای به دست آوردن اطمینان افغانها چقدر زمان داریم؟همین مساله که بسیاری از مدعوین به این نشست حاضر به حضور نشدند بیانگر این حقیقت تلخ است که آنها اطمینان خود را از دست دادهاند .
اما مساله امیدوار کننده این است که در تمامی مناطقی که شاهد افزایش نیروهای امریکایی بوده است ، ضریب امنیتی هم افزایش یافت. ما این مساله را بخصوص در استان هلمند و شهرهای آن به چشم دیدهایم. فرماندار محلی این منطقه هنگام استقبال از مولن در این خصوص گفت: دوست داشتم بر شانههای شما گل بگذارم.
زمانی که از فرمانده محلی ارتش افغانستان میپرسم: آیا پس از جولای ۲۰۱۱ مسئولیت امنیت در افغانستان را بر عهده خواهید گرفت؟ او پاسخ میدهد: ما به زمان بیشتری نیاز داریم.