حضور نظامی آمریکا در افغانستان امنیت منطقه را تهدید می‌کند

کارشناسان شرکت کننده در کنفرانس آسیای مرکزی و افغانستان تأکید کردند که حضور نظامی بلند مدت آمریکا در افغانستان یک تهدید و چالش برای امنیت این کشور و منطقه خواهد بود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، دومین کنفرانس سالانه بین‌المللی “آسیای مرکزی و افغانستان: تهدیدها، فرصت‌ها و دورنما ” به ابتکار مرکز تحقیقات استراتژیک وابسته به نهاد ریاست جمهوری تاجیکستان و دفتر سازمان امنیت و همکاری اروپا در دوشنبه هفته گذشته برگزار شد.
در این کنفرانس که با حضور نمایندگان رسمی و کارشناسان کشورهای مختلف از جمله تاجیکستان، افغانستان، جمهوری اسلامی ایران، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان، لهستان و همچنین نمایندگان سفارتخانه‌های کشورهای خارجی مقیم دوشنبه دایر شد، مسائل مربوط به ارتقاء نقش کشورهای آسیای مرکزی و دیگر همسایگان کابل در تأمین ثبات و امنیت در افغانستان و کمک به بازسازی اقتصادی و اجتماعی این کشور مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
“سهراب شریف‌اف ” رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری تاجیکستان ضمن مهم ارزیابی کردن نقش کشورهای منطقه و همسایه افغانستان در تأمین ثبات و امنیت در این کشور گفت: آسیای مرکزی بدون وجود امنیت در افغانستان نمی تواند امنیت داشته باشد و با درک این واقعیت است که همه کشورهای منطقه برای همکاری با طرف‌های خارجی افغانستان آمادگی نشان می‌دهند و از این طریق می‌خواهند آسیب پذیری آسیای مرکزی در زمینه های امنیتی را کاهش دهند.
“سید محمد خیرخواه ” سفیر افغانستان در تاجیکستان با تأکید بر وجود برخی از ضعف‌ها در عملکرد کابل بعد از سقوط طالبان، تصریح کرد: آنچه طی هشت سال گذشته در زمینه‌های احداث زیرساخت‌های حمل و نقل، آموزش، بهداشت و انرژی به دست آمده است، کار بزرگی است و در شرایط جدید لازم است نقش کشورهای منطقه و همسایه‌های افغانستان پررنگ‌تر شود تا از طریق همکاری نزدیک‌تر بتوان به ثبات و امنیت در سطح منطقه دست یافت.
“علی اصغر شعردوست ” سفیر ایران در دوشنبه با تأکید بر نظر تهران مبنی بر اینکه مشکلات افغانستان راه حل نظامی ندارد، نقش دولت و مردم مسلمان افغانستان را برای گذر از وضعیت موجود مهم و اساسی برشمرد.
وی گفت: ایران بر این باور است که توسعه همکاری‌های منطقه‌ای و افزایش نقش همسایگان افغانستان چه در حوزه بازسازی و چه در زمینه مبارزه با گروههای تروریستی و افراط‌گرا نتایج مفیدی برای مردم افغانستان و همچنین تحکیم ثبات و امنیت منطقه خواهد داشت.
“سرگی ماسائولف ” رئیس مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری قرقیزستان با بیان اینکه شرایط خواستار نگاه جدید به مقوله امنیت در منطقه است، گفت: چنانچه ما در رابطه با افغانستان نظر خود را تنها محدود به این ذهنیت بکنیم که افراط‌گرایی، تروریسم و تجزیه طلبی مشکل و چالش اصلی ثبات و امنیت منطقه‌ای می باشد، افق روشنی در این بحث نخواهیم داشت، بنابر این بیشکک مبتکر برگزاری مذاکرات بین‌الافغانی با حضور همه کشور های منطقه، همسایه ها، طرف‌های ذی نفوذ و سازمان‌های بین‌المللی می‌باشد و حضور طرف‌های مختلف افغانی در کنار دولت کابل را نیز لازم می‌داند.
برخی از کارشناسان از جمله “روح‌الله فرهنگ ” محقق بخش روسیه و آسیای مرکزی مرکز مطالعات منطقه‌ای افغانستان اعلام کردند که کشور های آسیای مرکزی به دلیل عدم رشد یافتگی حکومت‌ها و جوامع، مشکلات اقتصادی و اجتماعی و همچنین بی اعتمادی در روابط کشورهای منطقه و تحت تاثیر منافع بازیگران فرامنطقه‌ای قرار گرفتن، نمیتوانند نقش فعالی در مورد افغانستان داشته باشند.
“پئوتر کراوچوک ” کارشناس مؤسسه خارجی لهستان، مشکل اصلی همگرایی در آسیای مرکزی را طرف‌های خارجی منطقه دانست که بدنبال تحقق طرح‌هایی با محوریت نقش ویژه خود در همگرایی در آسیای مرکزی هستند.
“ناصر سرمدی پارسا ” سفیر اسبق ایران در تاجیکستان با اشاره به اینکه امنیت در آسیای مرکزی و افغانستان نیازمند یک الگوی بومی از دموکراسی و جامعه مدنی می باشد، تصریح کرد: این الگو اولاً باید در یک پویش درونی و تدریجی شکل گرفته باشد و ثانیاً نیازمند یک سیاست مدون مبتنی بر احترام متقابل و مشارکت همه طبقات اجتماعی در نظام تصمیم‌گیری است.
“انوتولی چونتول‌اف ” معاون مدیر کل همکاری‌های بین‌المللی سازمان پیمان امنیت جمعی با توجه به استراتژی جدید آمریکا در مورد افغانستان، همکاری‌های واشنگتن و ناتو با کشورهای منطقه در زمینه‌های امنیتی را مهم برشمرد و تأکید کرد: کشورهای منطقه به صورت دوجانبه همکاریهای محدودتر امنیتی با آمریکا و ناتو در مورد افغانستان را می توانند داشته باشند ولی چنانچه هدف غرب تأمین واقعی ثبات و امنیت در افغانستان و منطقه است، باید با سازمان پیمان امنیت جمعی وارد همکاری شود ولی تا کنون گامهای جدی در این زمینه برداشته نشده است.
“نیاز میرزایف ” استاد دانشگاه ملی تاجیکستان در برابر شرکت کنندگان کنفرانس این سئوال را مطرح کرد که آیا واقعاً ناتو و آمریکا در برابر طالبان عاجزند و یا با گسترش ابعاد چالش دنبال استراتژی و اهداف دیگری در منطقه می‌گردند؟
به اعتقاد “ابراهم عثمانف ” استاد دانشگاه ملی تاجیکستان افزایش تعداد نظامیان خارجی در افغانستان راه حل نیست و تنها واگذاری واقعی حق انتخاب به خود افغانها و تضمین حضور نمایندگان همه گروههای سیاسی، قومی و مذهبی در تعیین سرنوشت این کشور می‌تواند به اصلاح وضع موجود کمک کند و همه طرف‌های خارجی و از جمله قدرت‌ها در این راستا باید کمک کنند.
“عبدالغفار لیوال ” رئیس مرکز مطالعات منطقه‌ای افغانستان با بیان اینکه طی یک سال اخیر کشورش تغییر کرده است، تصریح کرد: امروز در افغانستان این واقعیت بیش از پیش درک می‌شود که باید روابط را با همه طرف‌ها نه بر اساس عقده‌های تاریخی، بلکه بر اساس منافع مشترک دنبال کرد و از اینجاست که کابل با وجود اختلاف میان کشورهای منطقه و یا همسایه و همچنین اختلاف قدرت‌ها با کشورهای منطقه، با همگی روابط خوبی دارد که مبتنی بر منافع ملی کشور است.
“صالح محمد ریگستانی ” نماینده سابق پارلمان افغانستان در سخنرانی خود به نقش آمریکا در تحولات افغانستان اشاره کرد و گفت: حادثه ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱ پای آمریکا را به افغانستان کشید و حضور نظامی آمریکا بر هیچ ادله جدی استوار نیست، زیرا میان افغانستان و آمریکا رابطه تاریخی، اقتصادی و فرهنگی وجود نداشته و آنچه آمریکا به عنوان دستاورد معرفی می‌کند بسیار آسیب پذیر است.
وی تأکید کرد: حضور کوتاه مدت آمریکا به نفع افغانستان است ولی حضور درازمدت، موجب افزایش بی ثباتی در کشور ما خواهد بود به عبارت دیگر حضور نیروهای خارجی در افغانستان ناشی از نیاز آنهاست نه علاقه مردم افغانستان.
در این کنفرانس کارشناسان با اشاره به ضرورت کمک‌ جامعه جهانی به تشکیل و تحکیم ارتش و پلیس افغانستان، افزایش حضور نظامی خارجی در این کشور را در دراز مدت چالش و تهدیدی برای منطقه دانسته و تأکید کردند در غیر این صورت مبارزه با تروریسم و تولید و قاچاق مواد مخدر بدون نتیجه خواهد بود.
شرکت کنندگان بر کمک جامعه جهانی برای از بین بردن فقر و فساد اداری و روی کار آمدن دولتی شایسته برای مردم افغانستان تأکید کردند.
در این کنفرانس از ایران و هند به عنوان دو کشور مهم منطقه یاد شد که برخلاف خیلی از طرف‌های مدعی خارجی با کمک صدها میلیون دلار به افغانستان به احداث طرح‌های مختلف زیربنایی در مناطق مختلف این کشور کمک نمودند.

۰۸
آذر ۱۳۸۸
نویسنده
دیدگاه‌ها بدون دیدگاه
برچسب‌ها

Leave a Reply