به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، سومین سمینار بررسی اندیشههای مرزبانان اسلامی افغانستان با حضور شماری از شخصیتهای مذهبی، سیاسی، فرهنگی و صدها تن از شهروندان کابل به همت “بنیاد فرهنگی – تبلیغی پیامبر اعظم (ص) ) در حوزه علمیه “محمدیه” کابل برگزار شد.
“سید محمد هادی هادی”، رئیس بنیاد فرهنگی تبلیغی پیامبر اعظم در آغاز این سمینار نقش علمای دینی در تربیت و تهذیب جامعه افغانستان را برجسته عنوان کرد و گفت: در سرزمین افغانستان نقش علما در دفاع از دین، فرهنگ، کشور و ارزشهای اسلامی و نقش آنان در تحولات مهم و بزرگ سیاسی و اجتماعی به صورت کامل برجسته بوده است.
وی افزود: علمای دینی افغانستان در جهاد نقش مهمی داشتند و با این که حاکمان پیشین هر از گاهی به تفرقه اندازیهای قومی میپرداختند، علما سهم بزرگی در وحدت اسلامی و ملی افغانستان داشتند.
هادی علاوه کرد: شماری از مدرسان حوزه علمیه محمدیه شماری از علمای سنی مذهب بودند که این خود نشاندهنده تقریب مذاهب و وحدت ملی در افغانستان است.
مردم همچنان راه رهبران مذهبی را ادامه خواهند داد
“محمدهاشم عصمتاللهی” استاد دانشگاه کابل نیز عنوان کرد که پیام برگزاری چنین سمینارهایی این است که اگر هزاران سال از درگذشت علما و رهبران مذهبی بگذرد، مردم راه آنان و سنت نبوی را دنبال میکنند.
این استاد دانشگاه کابل علاوه کرد: منبرها و مسجدها جایگاه خود را حفظ کرده و برای سلامت مردم، رواندرمانی اجتماع و برای هدایت مردم نقش خود را دارا هستند.
وی تصریح کرد: صدها رسانه در افغانستان فعال هستند اما هیچکدام نتوانستهاند، مردم را جهت دهند با این حال، وقتی به قرآن توهین صورت میگیرد، مردم تا مرز شهادت پیش میروند، این یعنی نقش علما و مساجد در جهت دهی مردم افغانستان.
نقش بنیاد رهبران مذهبی در پایهگذاری تمدن اسلامی
حجتالاسلام “ضیایی”، یکی از علمای افغانستان به مسئله تمدن این اسلامی اشاره کرد و افزود: علما و دانشمندان اسلامی نقش بزرگی را در اساسگذاری این تمدن داشتهاند.
وی افزود: دنیا باید بپذیرد که در این تمدن سازی اسلامی، علما و دانشمندان افغانستان نقش بسیار بزرگی بازی کردهاند.
ضیایی علاوه کرد: بزرگترین کتاب حدیث اهل سنت، “صحیح بخاری” است که “محمد بن اسماعیل بخاری” صاحب این کتاب، بیشترین حدیث را از استاد خود گرفته که اهل افغانستان بوده است.
نقش محوری رهبران مذهبی در وحدت اسلام و ملی
“غلام حسین ناصری”، عضو پارلمان افغانستان نیز در این سمینار با یادآوری از رهبران مذهبی افغانستان عنوان کرد که تمامی آنان نقش بزرگی را در وحدت ملی باز کردهاند.
این عضو پارلمان افغانستان افزود: در روزهای محرم وقتی شهید “آیتالله سید سرور واعظ” حدود چهار دهه پیش سخنرانی میکرد، جادههای عمومی اطراف حسینیه محمدیه در مرکز کابل، مملو از حضور هزاران نفر میشد و حتی این جاده مسدود میگشت.
وی از حوزههای علمیه فعال در افغانستان انتقاد کرد، آنگونه که مردم انتظار دارند، این حوزهها انتظارات مردم افغانستان را برآورده ساخته نتوانستهاند.
ناصری علاوه کرد: در گذشته علمای دین و رهبران مذهبی در شرائط بسیار دشواری زندگی میکردند و به جرم تبلیغ و اشاعه فرهنگی اسلامی، زندان به زندان انتقال داده میشدند اما امروز که شرائط به گونهای بهتر فراهم شده است، حوزههای علمیه باید بیشتر فعال باشند.
حجتالاسلام و المسلین “سید رحمتالله مرتضوی”، سخنران دیگر این سمینار بود که بیشتر روی عدم مدیریت نهادهای دولتی افغانستان در گذشته و در شرائط حال فرصتهای بدست آمده در این کشور پرداخت.
مرتضوی با اشاره به خشونتگراییدن تظاهرات علیه قرآنسوزی نظامیان آمریکایی اظهار داشت: وقتی تظاهراتی صورت میگیرد باید با آگاهی از دستورات دینی صورت گیرد، زیرا تظاهرات وقتی به خشونت کشیده میشود و دارایی عامه چپاول میشود، بدین معنا است که آمریکاییها خود را حق به جانب احساس کنند که قرآن را بسوزانند.
دانشگاه و مرکز بزرگ علمی و دینی بنام دانشگاه جهاد و مقاومت در افغانستان پایهگذاری شود
همچنان در این سمینار قطعنامه هشت مادهای از سوی اشتراک کنندگان تهیه شده بود که در بخشهایی از این قطعنامه از مسئولان دولت افغانستان خواسته شده است که روزی را بنام روز شهدای دینی افغانستان در تقویم ملی این کشور بگنجاند و هر سال از این روز به صورت رسمی تجلیل شود.
همچنان در بخش دیگر این سمینار خواسته شده که دانشگاه و مرکز بزرگ علمی و دینی را بنام دانشگاه جهاد و مقاومت پایهگذاری کند تا در آن معارف و ارزشهای تاریخی جهاد، مقاومت و شهادت تدریس شده و برای نسلهای آینده به امانت انتقال یابد.
بر اساس این قطعنامه، شایسته است که برای هر یک از پیشگامان علما و دانشمندان شهید دینی در هر شهر از جمله پایتخت افغانستان جاده و یا مرکز علمی و یا حداقل مراکز که توسط آنان ایجاد گردیده بود نامگذاری شود.
قطعنامه افزوده است، اهانت نسبت به مقدسات هر دین و فرهنگ، اقدمی نابخرادانه، جاهلانه و متعصبانه است و قرآنکریم پیام خداوند است که اهانت به این کتاب الهی قلب بیش از یک میلیارد مسلمان را جریحهدار کرده است.
این قطعنامه افزوده است: انتظار داریم که مجامع بینالمللی همچون سازمان ملل متحد، یونسکو و سازمان کنفرانس اسلامی و نیز دولتهای مسلمان در قبال این حادثه سکوت نکنند.
همچنان در این قطعنامه از دولت افغانستان خواسته شده که عاملان این جنایت را در داخل افغانستان به محاکمه کشانیده که بدون شک مهمترین اقدام برای جلوگیری از این گونه اهانتها تلاش برای رد هرگونه پیمان استراتژیک و معاهده با آمریکا است.
در دیگر بند این قطعنامه آمده، فرقهسازیها و مذهب تراشیهای دروغین شبکههای نظام کفر جهانی در کشورهای اسلامی به خصوص افغانستان را به شدت محکوم کرده و آن را در راستای مقابل با اسلام اصیل، تمامیت ارضی وحدت ملی خود میدانیم و از علمای اسلامی میخواهیم که با آنان مقابله جدی و در خور شأن کنند.
همچنان در اینقطعنامه، از شبهنظامیان طالبان خواسته شده که هرچه زودتر سلاحهای خود را به زمین گذاشته و به ندای صلح پاسخ مثبت دهند.
این سمینار، همه ساله در ماه اسفند برگزار میشود، زیرا در همین در سال ۱۳۵۷ خورشیدی دهها تن از علمای برجسته افغانستان توسط رژیم کمونستی وقت افغانستان زندانی و به شهادت رسیدند.
