انستیتو مطالعات و تحلیل های دفاعی هند با اشاره به تصمیم این کشور برای ایفای نقش بیشتر در افغانستان پس از پایان حضور نظامیان خارجی در این کشور، بر اهمیت راهبرد دهلی نو مبنی بر همگرایی با تهران در این زمینه تاکید کرد.
پایگاه اطلاع رسانی ‘اوراسیا ریویو’ روز شنبه به نقل از گزارش این موسسه هندی نوشت: با نزدیک تر شدن زمان خروج نظامیان خارجی از افغانستان، دهلی نو مصمم است، نقش بیشتری در این کشور جنگ زده ایفا کند.
در ادامه این گزارش آمده است: ثبات و توسعه دو محور اصلی سیاست هند در قبال افغانستان است که گرایش این کشور به تروریسم و خطرآفرینی امنیتی برای همسایگان را از بین می برد.
افزون بر این، دهلی نو منافع ژئوپلیتیک دیگری هم در افغانستان دارد که می تواند از طریق ایران راه ارتباطی مهمی به آسیای میانه فراهم کند. از این رو، هدف هند از سرمایه گذاری در افغانستان، ارائه حمایت های حیاتی در عرصه توسعه و اثبات حسن نیتی است که به واسطه آن بتواند ابزاری سیاسی برای افزایش امکان حضور پایدار خود در این کشور به دست آورد.
هند وعده دو میلیارد دلار کمک به افغانستان داده و اجرای پروژه های توسعه ای به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار در تمامی ولایات این کشور نیز یکی از مجموعه طرح های مورد نظر دیگر دهلی نو است.
انستیتو مطالعات و تحلیل های دفاعی هند همچنین ادامه داده است: در این چارچوب، اگر دهلی نو خواستار تضمین تعامل درازمدت خود با افغانستان است، باید به تقویت روابط خود با تهران بپردازد و حضور پایدار در این کشور، همکاری جمهوری اسلامی را برای استفاده هند از راه ارتباطی چابهار می طلبد.
هرچند اخیرا اسلام آباد با انتقال ۱۰۰ هزار تن گندم از هند به افغانستان از طریق بندر کراچی موافقت کرد، اما نکته این است که اسلام آباد اصولا تمایلی به موافقت با استفاده دهلی نو از خاک پاکستان برای انتقال زمینی محموله هایش را ندارد.
این موسسه همچنین نوشته است: ایران برای همکاری با سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری هند از راه چابهار، موافقت کرده و اکنون این بحث مطرح است که دهلی نو با ساخت جاده و راه های مواصلاتی، بدهی های نفتی اش را به تهران بپردازد و افزون بر این، با وجود فشارهای آمریکا، سرمایه گذاری هند در بندر چابهار به عنوان یک مسیر ارتباطی جایگزین به آسیای میانه، در زمره منافع راهبردی این کشور است.
در ادامه این گزارش آمده است: براساس اعلام برخی رسانه ها، هند که می خواهد افغانستان نیز بخشی از این پروژه ارتباطی باشد تمایل دارد در حاشیه برگزاری اجلاس غیرمتعهدها در تهران که این هفته آغاز می شود، توافقنامه سه جانبه ای آن نیز امضا شود.
از سوی دیگر، با این وجود دهلی نو امسال به تهران اطمینان داده است که بخش ناتمام راههای ریلی و جاده ای ارتباطی ایران به افغانستان و فراتر از آن را می سازد.
انستیتو مطالعات و تحلیل های دفاعی هند ادامه داده است: هیچ دلیلی برای اینکه دهلی نو در راستای حضور پایدار خود در افغانستان با تهران همکاری نکند، وجود ندارد. با توجه به خواست هند برای این نقش آفرینی بگونه ای که در ‘توافق مشاکت راهبردی’ با کابل آمده است، هرگونه راهبرد این کشور برای بسط و گسترش حضور در افغانستان، همکاری تنگاتنگ با ایران را برای دسترسی بهتر به این هدف از طریق چابهار می طلبد.
این انستیتو همچنین در ادامه افزوده است: با وجود فشارهای آمریکا، افغانستان نیز به مناسبات با ایران ادامه داده و اخیرا گزارش های مربوط به دریافت کمک های این کشور را نیز تایید کرده است.
اگر آمریکا مایل است هند نقش بیشتری در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ ایفا کرده و تلاش هایش را برای ثبات این کشور با جامعه بین المللی هماهنگ کند، لازم است نگاهی عملگرایانه به موضوع تعامل دهلی نو با تهران داشته باشد.
این انستیتو در پایان به مقامات هندی توصیه کرده است: حتی اگر همکاری دهلی نو و تهران با محور افغانستان، آسیبی به روابط رو به پیشرفت آمریکا و هند بزند، از آنجا که این کشور گزینه دیگری در این زمینه ندارد، نباید در پیگیری سیاستی مستقل از اولویت های واشنگتن در این باره تردید به خود راه دهد.
